Alhoewel het weer wat minder was dan de voorspellingen toch vandaag het plan uitgevoerd om weer eens naar Fort Lillo te fietsen.
Het zijn de restanten van wat eens een poldergemeente was en thans omsloten door het havengebied van Antwerpen en de Schelde. Het is een onbeschutte route en veelal langs een fietspad wat naast een grote weg ligt. Het fietspad is ook niet optimaal. En zoals vandaag speelde de wind ons ook parten.
Nadat Ossendrecht is verlaten fietsen we onder de A4 door en dan gaan we het lange fietspad op. De aanduiding geeft hier aan "Fort Lillo 14 km". Langs de vele fabrieken, meestal chemie w.o. BASF, fietsend komen we eerst uit bij de dokken in de monding van de haven. Een van de bruggen wordt hierbij overgestoken om onze weg te kunnen vervolgen.
Haven van Antwerpen
Na het passeren van de dokken komen we weer terug op het fietspad en naderen we de aan de overzijde van De Schelde staande Kerncentrale in Doel.
Koeltorens Kerncentrale Doel
Niet lang daarna fietsten we over een kasseienweg Fort Lillo binnen waarbij we eerst een bezoekje brachten aan het haventje.
Haventje van Lillo
Nadat hier e.e.a. in ogenschouw is genomen zijn we richting centrum gefietst en komen we voorbij een van de prachtige gebouwen. De naam van een taveerne "’t Pleintje "geeft al aan waar we nu zijn.
Lillo
Van hieruit maakten we nog over de wallen een kort rondritje om uiteindelijk weer terug uit te komen op het Kazerneplein waar de oude kazerne staat en het munitiemagazijn. Het verleden heeft hier duidelijk zijn sporen nagelaten.
Kazerne op het Kazerneplein in Lillo aan de voorzijde
Kazerne na de restauratie aan achterzijde
Onze nieuwsgierigheid werd gewekt door de werkzaamheden die men hier aan het uitvoeren is. Desgevraagd deelde een bewoner, welke kennelijk gezien zijn antwoord een hekel heeft aan "hollanders", dat het verbouwd en gerestaureerd wordt voor bewoning maar dat ze duur zijn en wel tussen de € 250.000 en € 275.000. Ik heb hem gerustgesteld en verteld dat ik geen "goesting" had om hier te wonen.
Maar achteraf vraag ik me af wie er eigenlijk nieuwsgierig was, want terwijl wij op een bankje op het kazerneplein onze inwendige mens versterkte hield de man ons konstant in het oog. Volgens een eerder gegeven antwoord was het een eigenschap van "hollanders" dat ze alles willen weten. Het klonk echter niet als een compliment.
De terugweg was gedeeltelijk over hetzelfde fietspad tot de afslag over een zandpad naar het golfterrein Reimerswaal. Hier langs fietsend en terug over de Bathsebrug door de polders van Ossendrecht waren we weer aangkomen bij ons thuisadres.
Fietsafstand 48 km
